In de buurt
Casa4Casa ligt in het centrum van Palermo, halverwege tussen het Teatro Massimo en het Teatro Politeama. Te voet kunt u historische gebouwen, kerken, fonteinen en vele andere monumenten van de stad bezoeken.
Maximus Theater
Het Theater Massimo Vittorio Emanuele in Palermo is het grootste lyrische theatergebouw in Italië en één van de grootste in Europa. De openingsdatum uit de late invloed eeuw. Het project van Giovanni Battista Filippo Basile werd gestart in 1875 en vervolgens werd Voltaoid door zijn zoon Ernesto, meester van de Italiaanse Liberty, waardoor Palermo een van de beste steden van Europa werd. De opera, die het toneel van Massimo inhuldigde, was Verdi's Falstaff. heeft het theater beroemde operegisseurs, operazangers en grote orkesten vanuit de hele wereld ontvangen. Het Teatro Massimo is ook een ideaal vertrekpunt voor een rondleiding door het historische centrum om de monumenten, historische gebouwen en kerken te ontdekken, die onwaarschijnlijk zijn in het gebied tussen het Piazza Verdi en het Centraal Station.
Politeama Theater
Het Theater Politeama Garibaldi drinkt zich op het plein Ruggero Settimo, vaak "Piazza Politeama" genoemd. Het werk is gebaseerd op symmetrie, met kenmerkende elementen van de triomf van Napoleon. Bij de ingang is een bronzen vierspan van Mario Rutelli te zien, met Apollo, god van de muziek, en Euterpe, muze van de opera. Het theater werd ingewijd in 1874 en de eerste uitvoering was "I Capuleti e i Montecchi" van Vincenzo Bellini.
Vier liedjes
Op de kruising van de twee hoofdstraten van Palermo, Corso Vittorio Emanuele en Via Maqueda, zijn de verbrede gevels van vier prachtige zeventiende-eeuwse gebouwen te vinden. De gevels zijn gedecoreerd in drie overlappende volgordes (Dorisch, Ionisch en Korinthisch) ontmoetten elkaar in het midden fonteinen met daarboven beelden van de vier seizoenen. In de nissen van de Hogere Orden, zijn de beelden van Spaanse koningen en die van de beschermers van Palermo, de heiligen Cristina, Ninfa, Oliva en Agata (later verdrongen door Santa Rosalia) te zien. De kruising markeerde ook de vier gebieden waar Palermo ooit werd verdeeld: Palazzo Reale, Mezzomonreale, Castellammare en Oreto, elk toevertrouwd aan een heilige.
Pretoria-plein
Piazza Pretoria, gewoonlijk "Piazza della Vergogna" genoemd, vanwege de naaktheid van de beelden die de prachtige fonteinvormen, is volledig uitgesneden met Carrara-marmer door de beeldhouwer Francesco Camilliani. De fontein is in 1554 in Florence gemaakt en later door de stad Palermo gekocht. Het is een voorbeeld van de Toscaanse Renaissance, het neemt het hele centrum van het plein in beslag en het is één van de mooiste fonteinen in Italië. Het prachtige plein ligt niet ver van de Quattro Canti, precies in het midden van de historische stad.
kathedraal
De Kathedraal van Palermo is een symbool van de stad. Het ligt aan het begin van de Corso Vittorio Emanuele, net voorbij Porta Nuova. Het gebouw is verbonden met het onduidelijke paleis van de aartsbisschop en bevindt zich in het midden van een gebied vol monumenten, kerken en adellijke paleizen. Het gebouw, dat heden te bewonderen is aan de ingang van de Corso Vittorio Emanuele, is het resultaat van vele veranderingen die zich voordoen in de lus van de eeuwen, onder de verschillende overheersers die een deel van de troon van Sicilië hebben bezet, zoals de Arabieren en de de desinfectie Noordmannen. Gelegen aan de kathedraal van de kathedraal, staat de kapel van Santa Rosalia. De Palermitani doen een beroep op haar, vanwege het wonder dat ze hebben gedaan door de stad te rood van de pest die in 1624 uitbrak.
Paleis van de Noormannen
Het paleis van Noormannen, ook wel bekend als het Palazzo Reale, is een moment van zetel op het regionale congres van Sicilië. Het paleis de oudste koninklijke wonende in Europa, de thuisbasis van de vorsten van het koninkrijk Sicilië, het keizerlijke ambt van Frederik II en Corrado IV en het historische Siciliaanse parlement. Op de eerste verdieping van het gebouw bevindt zich de Palatijnse kapel. Het werd gebouwd tussen 1130 en 1143 op bevel van Koning Roger II. De rijkdom van de decoraties is indrukwekkend, met de naam die van de Byzantijnse mozaïeken die alles boven de muren van het schip bedekken.
Kerk van San Cataldo
De kerk van San Cataldo drinkt zich in de buurt van Piazza Bellini in een verhoogde positie ten opzichte van het plein. Het religieuze gebouw is een kostbare getuigenis van de architectuur die bloeide onder de Normandische overheersing. De kroon van het gebouw bestaat uit kantelen in Arabische stijl, met daarboven drie rode koepels , die het middenschip bedekken en het gebouw een bijzondere exotische charme geven. Binnen in de kerk, ondersteund door de sobere en ernstige naaktheid van de onversierde muren, springen de drie vierkante baaien van het middenschip er uit, afgesloten door twee korte gangpaden, bedekt met kruisgewelven.
De Marsepein
De markt in Santa Maria dell'Ammiraglio, naast La Martorana, ligt vlakbij de markt in San Cataldo. Het Byzantijnse gebouw uit de Middeleeuwen is een getuigenis van de religieuze cultuur en oosterse kunst in Italië. De kerk was een referentie voor de Albanese vluchtelingen die vanaf de vijftiende eeuw naar Sicilië, onder druk van Turks-Ottomaanse vervolgingen in de Balkan. Deze laatste invloed heeft sporen nagelaten in het schilderen van iconen, de religieuze ritus, de taal en de traditionele kostuums, die kenmerkend zijn voor sommige Albanese koloniën in de provincie Palermo. De gemeenschap maakt deel uit van de katholieke kerk, maar volgt de rituele en spirituele tradities van de orthodoxe kerk.
Mondello
Het strand van Mondello ligt tussen Monte Pellegrino en Monte Gallo, die een vleugje natuur en groen geeft aan het witte strand en de kristalheldere zee. Het hele jaar door kan worden genoten van de eenzame en wilde schoonheid van het strand, terwijl het strand in de zomermaanden wordt getransformeerd om de vele toeristen, die Mondello als bestemming voor hun strandvakanties kiezen, te herbergen. Er zijn tal van villa's in Jugendstil, bekend als de beste expressie van de Art Nouveau in Italië.
Charleston
Het oude badhuis van Mondello, bekend als Charleston, een van de architecturale werken in art-nouveaustijl, werd geboren in het begin van de twintigste eeuw. Het ontwerp van het gebouw, gelegen op een groot platform ondersteund door pylonen ondergedompeld in het water, is te danken aan de architect Rudolf Stualker, die het oorspronkelijk had ontworpen voor de Belgische stad Oostende. De bouw van de fabriek werd toevertrouwd aan het bedrijf van Giovanni Rutelli, zoon van de beroemde beeldhouwer Mario Rutelli. Het resultaat was een elegant gebouw versierd met voluten, friezen, sculpturen en felgekleurde glas-in-loodramen.
